امید دلفی سال 1356 در خانواده‌ای متولد شد که، عمران و ساخت‌وساز شغل اول آنها بود. بزرگ‌شده منطقه زیتون کارمندی اهواز است و پدرش از معماران سرشناس آن زمان بودند. دلفی از کودکی به این حرفه علاقه داشت. شاگرد پدر بود و الفبای ساختمان‌سازی را از ایشان به ارث بردند.
امید دلفی توانست با مدرک تحصیلی دیپلم، در سال 1377 (سن 21 سالگی) و بعد از اتمام دوران سربازی رسماً به ساختمان‌سازی ورود کند. وی با اشراف کاملی که به منطقه زیتون کارمندی اهواز داشت، پروژه‌های خود را ازآنجا شروع کرد و از سال 92-91 با توجه به دانش و معلوماتش از نقاط ضعف و قوت مناطق مختلف اهواز در پیشبرد اهدافش، سبک‌کاری خود را تغییر داد و تلاش کرد تا کار خود را گسترش دهد و محدود به یک منطقه فعالیت نکند.
یکی از ویژگی‌های امید دلفی که او را از سایر همکاران و دوستان خود در این عرصه متمایز کرد، و باعث شد سه سال متوالی در سالهای 94- 96 انبوه‌ساز برتر استان خوزستان معرفی شود، این بود که وی در آغاز هر پروژه‌ای نیازسنجی مردم را اولویت اول خود می‌دانست و در هر برهه زمانی با توجه به سلیقه مردم و نیاز روز اقدام به ساخت‌وساز می‌کرد.
آقای دلفی اولین پروژه خود را با 3 طبقه، 6 واحد، بدون آسانسور و در خیابان 23 اقبال (کوروش) بهره‌برداری کردند.
ایشان تاکنون به‌طور میانگین 200 مجتمع (مسکونی، اداری و تجاری) که به‌صورت ویلایی، 4، 10، 150 واحدی و .... را احداث کرده است.
آخرین پروژه ایشان؛ مجتمع تجاری امید است، واقع در شهرک آغاجاری پبچ منابع طبیعی است.
این مجتمع تجاری باعث شد که این منطقه از حالت بومی خارج شود و افراد را از دیگر مناطق به شهرک آغاجاری جذب کند، با ایجاد اشتغال زایی کمک زیادی به رونق این منطقه کرده است.
وی با اشاره به اینکه درگذشته مشکل مسکن حاد بود و در برخی موارد 3 خانواده در یک خانه زندگی می‌کردند اما با گذر زمان و تغییرات فرهنگی، علاقه و گرایش مردم به زندگی دسته‌جمعی کاهش پیدا کرد، و سازنده هم به‌موازات این فرایند در پروژه‌های خود باید تغییرات اعمال می‌کرد. بنابراین ایشان از آپارتمان‌های 70 – 80 متری شروع کردند که خیلی مورد استقبال متقاضیان واقع شد و با ساختمان‌های کامل‌تر و مجهزتر (از یک پارکینگ به دو پارکینگ تبدیل شد)150، 160 و 170 متری به کار خود ادامه دادند. به گفته ایشان با توجه به اینکه 90 درصد مردم ما قدرت خرید و اجاره مسکن را ندارند و از طرفی افرادی که طالب خریدوفروش آپارتمان‌های 150 متری و شیک هستند تنها 5 درصد جامعه ما را تشکیل می‌دهند که عمدتاً از وضعیت اقتصادی خوبی بهره‌مند هستند و برای سازنده نیاز این دسته افراد در اولویت دوم قرار دارد. امید دلفی با توجه به شناخت این مطلب و سبک‌کاری خاص خود به دنبال رفع نیاز 95 درصد مردم بودند، قاعدتاً این انتخاب هر کارآفرین و فرد باتجربه‌ای خواهد بود.
به گفته دلفی؛ به دلیل اینکه ساخت آپارتمان‌های کوچک زمان‌بر بود (بروکراسی اداری و ....) و از طرفی دوباره فرهنگ مردم تغییر کرده و داخل ساختمان با واحد بالا زندگی نمی‌کردند. هرچقدر واحد کوچک‌تر باشد تعداد واحد افزایش می‌یابد و در بعضی مناطق باوجود ارزان بودن مسکن، این واحدهای کوچک متقاضی نداشت.
دلیل گرایش ایشان به ساخت پروژه های تجاری
یکی از عواملی که باعث شد از ساخت پروژه‌های مسکونی فاصله بگیرم و درصدد ساخت پروژه‌های اداری و تجاری باشم این بود که واحدهای مسکونی تقاضا زیاد داشتند و عرضه این واحد ها توسط همکاران خوب بود ، تقریباً از سال 90-91 تصمیم گرفتم از عرصه مسکونی خارج و به بخش دیگری ورود کنم.
نظر دلفی در مورد کار آفرینان:
* نحوه تمایز افراد به نگرش و دیدگاه آنها بستگی دارد و هر کارآفرین باید خود مسیر را انتخاب کند.
* یک کارآفرین منتظر وام، دولت و قانون نیست. البته قانون را باکمال احترام باید مطالعه کرد و درون آن مطالبی استنباط کرد. دلفی با بیان این سوال که چرا خیلی از همکاران اندوخته‌ای جز یاس و ناامیدی ندارند و در بازار مسکن و یا سایر مشاغل مرتب ضرر می‌کنند، راهکار خود را برای این کار آفرینان این چنین بیان کرد؛ ما باید در کنار مردم باشیم، بدانیم نیاز مردم چیست؟ و درصدد رفع آن تلاش کنیم. جیب مردم را بسنجیم، بدانیم چقدر وام مسکن پرداخت می‌شود و درنهایت یک ساختمانی احداث کنیم که هم‌وطنان لذت ببرند و احساس خوب داشته باشند.
وی افزود، ساختمان‌سازی جزء نیازهای اولیه هر شهر یا هر انسانی است که تا ابد و دهر ادامه دارد. باگذشت زمان ساختمان‌ها قدیمی شده و مردم از تکراری بودن معماری خانه خسته می‌شوند، نیاز آنها به ساختمانی جدید شکل می‌گیرد و این‌گونه این عمران و افق ادامه دارد.
ما باید بدانیم؛ در فروش آپارتمان‌ها عوامل مختلفی نقش دارند، ابتدا باید نیاز و سلیقه مردم را بدانیم که با توجه به آن بسازیم و اینکه مردم به خاطر کار خوب، تمیز و مقاوم پول می‌دهند کاری که در آن احساس امنیت و اطمینان کنند. ما باید گزینش منطقه و خیابان خوب را لحاظ کرده و در پایان کاری را ارائه کنیم که در آن رضایت متقابل وجود داشته باشد.
همچنین سازنده باید به‌گونه‌ای بسازد که هر شخص از معماری آن خانه لذت ببرد، فرقی نمی‌کند بنای او 70 یا 170 متری باشد. هرچند بعضی از دوستان و همکاران وارد پروژه‌هایی می‌شوند و درصدد انجام ابداع و نوآوری هستند، ولی من اعتقاد دارم بهترین هنر و خلاقیت هر سازنده‌ای این است که هرکسی که وارد ساختمان شد دل‌تنگ نشود. این یک قانون ساده و کلی در هر معماری است.
* باید توجه کرد که یکی از معضلات شهر اهواز فقدان اماکن تفریحی مناسب است و متأسفانه امروزه قهوه‌خانه تفریح مردم شهر ما شده است، می توان با ایجاد پروژه های تفریحی، که مستلزم ریسک بالا است، موفقیت کاری خوبی بدست بیاوریم.
در آینده نزدیک پروژه‌های خوبی برای مردم عزیز اهواز افتتاح خواهد شد و یکی از همکاران خیلی خوبم جناب آقای پروانه زاده که مرد طلایی اهواز هستند و بسیاری دیگر از دوستان که درصدد ساختن اهوازی زیبا هستند.
آیا ایشان کار گروهی را میپسندند؟
تمایل به کار گروهی ندارم و ترجیح می‌دهم انفرادی فعالیت کنم .
در فعالیت تیمی وقتی دوست روبروی من به اندازه من حق اظهارنظر در پروژه را داشته باشد و از طرفی آن‌قدر قابل‌اطمینان نباشد! به محض اینکه بخواهیم یک تصمیم بزرگ بگیریم اولین چیزی که به آن فکر می‌کند سود و زیان‌کار است و اینکه او کجای کار قرار دارد. احداث بعضی پروژه‌ها ریسک بالایی می‌طلبد و خیلی از مردم این ویژگی را ندارند و من نمی‌توانم با این دسته افراد شراکت و همکاری کنم. مثلاً ساخت مجتمع امید ریسک و جرات زیادی نیاز داشت و شهرک آغاجری که پیش‌ازاین برای برخی افراد ناشناخته و گمنام بود به‌موازات بهره‌برداری از این پروژه باعث شد یک منطقه مطرح شود و این پروژه عظیمی بود که ما توانستیم تمام چالش های که از دوره ساخت تا بهره برداری بر سر راه ما قرار داشت را رفع بکنیم.
انتظار این انبوه ساز از مشاورین املاک:
مشاوران املاک دست راست ما هستند، هر کار عمرانی که انجام دهیم آنها باید به مردم ارائه و به فروش برسانند.
من ارتباط تنگاتنگ و خوبی با آنها دارم.
نظر ایشان در مورد مشاور املاک اختصاصی :
برای داشتن مشاور املاک اختصاصی باید تیم قوی داشت. ما در مجتمع امید در منطقه شهرک آغاجری توانستیم تجربه موفقی در کنار تیم فروش اختصاصی خود داشتیم.
کلام آخر
* برای موفق شدن یادگیری اصل مهمی است. در این راه باید فارغ از نام و نشان خود شاگردی کنیم و تجربه‌های دیگران را چاشنی کار خود قرار دهیم، چرا که برای تداوم موفقیت باید با گذر زمان و گسترش تکنولوژی پیشرفت کرد و درنهایت، پروژه‌ای بسازیم که از آن لذت ببریم. تیم کلید اول یکی از مجموعه‌هایی است که در این فرایند بسیار همکاری کردند.
خبرنگار فاطمه خدادادی آرپناهی
